Было зусім ціха. Усё ў лесе ведалі , што павінна прыйсці Цётухна Зіма і чакалі яе прыходу . Лісяня , зайчаня і бельчонок яшчэ ніколі не бачылі зімовай гаспадыні. Яшчэ б ! Бо калі яны нарадзіліся , было цёпла , уся зямля была пакрыта мяккім зялёным дываном. Вось звераняты і не давялося пакуль ўбачыць зімы , яны толькі слухалі апавяданні старэйшых пра маразы ды завеі , і не маглі сабе ўявіць , што калі-то будзе холадна і зябка.
Нарэшце над лесам падалася снегавая хмара. Хуткі на заяц -бяляк ўбачыў яе першай. Ён з нецярпеннем чакаў прыходу новага часу года , але яно ніяк не надыходзіла . Нарэшце снегавая хмара затрымалася над лесам , і Цётухна Зіма спусцілася на зямлю.