Odobning boshi salomdan boshlanadi. Siz erta turib, boboy-u buvingizga albatta salom berasiz. Ota-onangizni salom bilan qarshilaysiz. Amma-yu xolangiz, tog'a-yu amakingizni ham inchinun. Kichik uka-singillaringiz, o'z navbatida sizga salom berishadi. Ulug' bobomiz Ahmad Yassaviy zamonida ham, katta bobokalonimiz Amir Temur davrida ham, hazrat Alisher Navoiy-u Husayn Boyqaro va Bobur mirzo zamonlarida ham xuddi shunday salomlashilardi.Bugun ham biroz nuqsоnlarni hisobga olmaganda shunday manzaralarni uchratib turasiz. Hamma gap odobning boshi bo'lgan salomning erta, yuz yildan keyin, yana ming yillardan keyin ham xuddi shunday avlodlar tilida jaranglab turishida qolgan. Chunki xalqning umri uning madaniyati, urf-odati, udumlari umrining uzunligi bilan o'lchanadi.Bizning o'zbek xalqimizning o'ziga xos tabiatini, lutfkorligini, urfu-odatlarini hammamizga jonday aziz, qadrdon «salom» so'zisiz tasavvur qilolmaysiz. Shuning uchun ham dono xalqimiz «avval salom, ba'daz kalom» deb bejiz aytmagan. Salom odobning boshi, odatning debochasi. Qolaversa, odamning kimligini uning salomi ham belgilaydi