Менің жақсы көретін ертегімнің аты қожанасыр.Оның қулығы соншалық ол бүкілбайларды алдады.Ол өзінің қулығын өзіне пайла әкелу үшін емес кедей адамдарға көмектесу үшін. Әңгімелерде Қожанасыр бірде қу, бірде аңқау, бірде өткір тілді қалжыңбас бейнесінде сипатталады .Маған осы қожанасырдың басынан кешкен оқиға ұнайды.Қожа көшеде адасып жүрген бір қойды ұстап, сойып алады. Оны бір жолдасына сыр ғып айтады. Жолдасы: — Қияметке барғанда не деп жауап бересің? — дейді. — Танамын, мен жеген жоқпын деймін. — Жоқ, тана алмайсың, қойдың өзі келіп куә болады. — Онда тіпті жақсы, ұстап алып, иесіне қайтарып беремін, — депті Қожекең.